Boerderij Weekje Tsjechië
Plaatsje Zlatá Olešnice-Stanovy
Ons onderkomen “Škola”
Zondag 6 December
Om 7 uur s’ morgens stond Cor met zijn bus voor onze deur. Gelukkig had ik de wekker gezet op 6 uur, dus was ik helemaal voorbereid en konden we na het inladen van mijn tassen meteen rijden. Na afscheid genomen te hebben van Aquilina, in de bus gestapt en rijden met die handel. Purmerend verlaten via de Jaagweg en Amsterdam passeren via de Zeeburgertunnel. De weg was vrij voor richting Amersfoort en vervolgens Apeldoorn. Weinig verkeer op de weg dus konden we snel opschieten. Even voorbij Hoenderloo toch even eraf bij een tankstation voor een sanitaire stop. Door richting Enschede en daarna Osnabrück, bij Bad Oeyenhausen nog steeds door deze plaats, maar leverde weinig vertraging op. Een 50 tal km trs. voorbij deze plaats reden we Ton voorbij, hij was om 6 uur vertrokken met z’n eigen wagen en aanhanger. Een seintje voor een bakkie koffie kwam goed over en bij de eerstvolgende rast statte even een pauze ingelast. Daarna ieder op zijn eigen tempo weer door, via diverse grote plaatsen en uiteindelijk de Duist/Poolse grens over. Zo’n 40 km door Polen en dan het laatste gedeelte door Tsjechië. En dan komen we om 16.45 aan bij de Škola in Stanovy. Snel alles uitgeladen, kachel aan, bedden opgemaakt en geïnstalleerd. Dan is het tijd voor een goudgele rakker, die we bij de goed brandende houtkachel nuttigen. Besloten wordt om thuis te eten en kapucijners met spek en uien klaar te maken. Een 20 minuten laten zatten we heerlijk te eten en lieten we het ons goed smaken. Om ongeveer 19.00 uur kregen we een berichtje van Ton dat hij ook gearriveerd was en dat hij en Nico, die vanaf vrijdag hier al was, in de loop van de avond nog even langs komen. En dat deden ze ook, gezellig effe ouwenelen, een pilsje en borreltje er bij en om een uur of tien aftijen. Daarna gingen wij ook de koffer opzoeken, het is toch een hele dag.
Maandag 7 December
Om een uur of 8 opgestaan, bewolkt en nevelig weer. Na het ontbijt wat spullen klaar gezet voor enkel werkzaamheden bij de boerderij. Maar eerst kwamen Fred en Marjan op de koffie, en Marian zou Marjan niet wezen als ze niet wat lekkers meegenomen had. Dit keer een heerlijk cake die ze gisteren had gebakken. Koffie met cake en even bijpraten over hoe zij het ervaren nu zij definitief in Tsjechië wonen. Hierna bij Ton langs om hem even te helpen de aanhanger te lossen, het waren nog al zware pakketten die hij meegenomen had. Daarna terug naar de Škola en spullen in de auto geladen. Even geluncht en direct daarna naar de boerderij, om hier wat opruiming te houden. Hout wat nog voor andere doeleinden gebruikt kan worden ging in de auto en de rest werd klaar gelegen om een der volgende dagen te verbranden. Met een wagen vol terug en bij het houthok een ruimte gemaakt om het netjes op te stapelen. Dat dit gereed was werd het al zo donker dat we er mee stopten. Cor heeft nog een paar plankjes zwart geschilderd zodat die drogen kunnen om morgen er tekst op aan te brengen. Daarna een tijd binnen doorgebracht met lezen en schrijven van dit verslag en de post door genomen. Om 18.30 hadden we afgesproken om te gaan eten in Vysoke met Ton en Nico. Beide heren kwamen ons netjes ophalen en met z’n vieren togen we naar Vysoke. Onderweg diverse reeën gezien die voor onze auto langs renden voor een goed heen komen. Bij “Restaurance U Medveda” , een voor ons nieuwe, maar met een staf van Na Ruzku, hadden we er veel vertrouwen in. Een soepje vooraf die deze keer echt bloed heet was en je lippen er bijna aan verbranden. Dan een heerlijke kip filet met champignonsaus en friet en rauwkost. Dit ging er zonder moeite in en met een lekker pilsje en goed gezelschap was het gezellig. Maar aan alle goede dingen komt een eind en zo ook aan deze maaltijd. Terug naar de Škola, waar we nog een afzakkertje toe namen tijdens een spelletje kaarten. Om 23.00 uur was het genoeg en zijn de heren naar Zlatá terug gereden en wij onder de wol gekropen.
Dinsdag 8 December
Al voor het opstaan enkele WhatsApp gewisseld met het thuisfront, ook daar willen ze weten wat er gaande is. Even over acht uit bed en ontbeten, voor de koffie een vrachtje hout opgehaald van de boerderij en naar de Škola gebracht. Koffie gedronken en Rob kwam zijn boodschappen even ophalen die Cor voor hen meegenomen had uit Holland. Na de koffie weer naar de boerderij, hout verzameld van zolder en op een brandstapel gegooid. Een klein beetje diesel er over en de brand er in. Dit duurde maar heel kort of de hele stapel fikte als een fakkel. Verder hout van de zolder naar beneden geworpen en later ook op het vuur gegooid. Dit zijn we blijven doen tot dik in de middag, toen was ik het zat en hebben we de spullen opgeruimd en zijn we naar de Škola gereden. Even wat gedronken en dan een heerlijke gedoucht. Vervolgens wat foto’s gemaakt van de achterzijde van de Škola, Cor had deze in de loop van dit jaar afgewerkt en het zag er ook piekfijn uit. Dan nog een tijdje binnen ge zeten en aan dit verslag gewerkt. Vanavond moeten wij naar Fred en Marjan om bij hun te eten. Om kwart voor zes op weg naar Zlatá waar we hartelijk werden ontvanger door de beide zusters. Effe gezellig bijpraten onder het genot van een hapje en een drankje. Dan wordt er geroepen “we kunnen eten!”. En daar staat een tafel gedekt met een grote ovenschaal met zuurkool, schaal met gebraden vlees en nog een schaal met stukken rookworst. Ach wat smaakte dat toch heerlijk en na twee keer opgeschept te hebben vond ik het genoeg. Marjan dacht daar anders over en vroeg nog een aantal keren of ik wel genoeg had gegeten. Ook op het moment dat de schaal leeg gemaakt moest worden, werd ik nog een keer voor het blok gezet. Malligheid natuurlijk, ik heb het met Cor verdeeld en zo was zij tevreden. Als toetje kregen we apfelstrudel met slagroom en koffie en toen was het echt genoeg. Wat ze ook probeerde ik was niet meer te vermurwen. Nog lang nagezeten met verhalen en moppen en om half elf zijn we terug gereden naar de Škola. Bij het oprijden van het erf liep er nog een ree weg.
Nog even nagepraat en dan ons bed opgezocht.
Woensdag 9 December
Weer bewolkt en mistig bij het opstaan om 8.15. Vandaag stond in het teken van onderweg zijn, na het ontbijt moest Cor eerst langs een instantie voor het ondertekenen van een formulier en dat was in Tanvald. Daar vandaan naar Jablonec voor een afspraak bij de VW dealer voor de bus, dit kon niet direct maar op vrijdagmorgen om 8.00 uur. Ook dit was snel geregeld en gingen we door naar de bouwmarkt in Liberec. Daar moest Cor nog wat spullen kopen, maar we hebben ook wat rond gekeken. Je kan daar voor bijna alles terecht, een hele grote zaak en best goedkoper dan in Nederland. Tot slot nog een bakkie gedaan in de koffiecorner van deze zaak, dat hoort er tenslotte bij. Op de terugweg nog een kerstboom gescoord en daarna naar de Škola. Daar een kom snert gegeten, die we van Marjan gisteren hadden meegekregen. Dan de borden belettend voor op te hangen bij de boerderij. Nog langs de boerderij voor het vervangen van de kerstverlichting boven de deur en dat werkt weer. Door naar Ton, maar die kwamen we al tegen met Nico, zij vertelde ons dat ze voor vanavond hadden afgesproken met Rob en Rina om ergens te gaan eten. Dus moeten we om 18.00 uur bij Ton zijn, wel even Nico oppikken was de boodschap. Dus wij op even voor zes bij Nico, door naar Ton en vervolgens naar Desna voor Rob en Rina op te halen. Daar vandaan was het een klein stukje naar “Penzion Severka”. Een klein maar keurig restaurant met een vriendelijk oud baasje die behoorlijk Duits praten. Het eten was er ook voortreffelijk, allemaal waren we het er over eens. Tot slot nog een heerlijk ijsje en voor sommige een koffie als toetje en de zaak was compleet. Nog even nagezeten en dan de terugweg aangevangen, eerst weer naar Desna, dan Zlatá en tot slot wij naar de Škola. Hier hebben we er nog èèn toe genomen en tegelijk begonnen met het controleren van de stallings lijsten. Om half twaalf vonden wij het genoeg en hebben we ons bed opgezocht.
Donderdag 10 December
Rond de klok van acht weer opgestaan bij een heldere lucht. Ontbijten en daarna naar de boerderij. Het was de bedoeling om de berg oud ijzer weg te werken. Een aanhanger vol geladen, alles goed vast gesjord en rijden met die handel, op naar Plavy naar de schroothandel. Over de weegbrug en lossen, dit ging sneller dan laden. Terug naar de boerderij en voor de lunch nog een wagen vol geladen. Vanaf de boerderij naar Plavy kom je langs de Škola, dus eerst maar een hapje eten. Direct daarna weer op weg naar de ijzerboer en het zelfde ritueel als daarvoor. Snel terug naar de boerderij in Stanovy en nog een wagen vol geladen, dit keer niet zo vol maar genoeg om weg te brengen. Voor de laatste keer lossen en dan naar Zlatá, bij Fred langs. Deze had nog verhuisdozen staan voor Cor, voor zijn verhuizing in Mei 2016. Nog even langs de boerderij om te kijken of de verlichting en de bordjes “Te Koop” en “For Sale” en “Na Prodej” goed zichtbaar waren. Dan terug naar de Škola, aanhanger in de garage en wij naar binnen. Lekker gedoucht en schone kleren aan en we waren weer klaar voor te gaan eten in Vysoke. Ton komt ons ophalen en met z’n drieën gaan we eten. Ton kwam om 7 uur en we besloten in“Restaurance “Sachty”, bij de piste van Vysoke, pizza te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan, het was er erg rustig, de piste was nog niet in gebruik omdat er nog geen sneeuw lag. Het duurde niet lang of we zaten heerlijk te smikkelen aan onze pizza. Uiteraard een pull bier erbij of een wijntje en dan gezellig ouwenelen, dan is de tijd zo om. Terug naar de Škola en daar nog een afzakkertje en dan om een uur of elf naar bed.
Vrijdag 11 December
Ergens heel vroeg hoorde ik beneden een wekker, maar ik viel direct weer in slaap. Cor moest met zijn auto naar de garage in Jablonec en moest daar om 8 uur zijn. Om 7.40 werd ik weer wakker en realiseerde mij dat ik helemaal niets meer gehoord had beneden. Uit bed en uit het raam gekeken om te zien of de auto weg was en dat was zo. Tot 8.00 uur nog even in bed gelegen en dan er uit. Opfrissen, kleren aan en aan het ontbijt, mijn broodjes stonden al klaar. Even thee gezet en ontbeten. om 9 uur aan de loop, eerst het dal in en kon zo diverse vogels score, die ik hier nog niet gezien had deze week. Na ruim een half uur naar beneden te zijn gelopen ben ik terug gegaan en voorbij de Škola de berg nog op geweest. Hier was het stil en aan de andere zijde was het ook nevelig, zodat het uitzicht beperkt was. Terug gelopen naar de Škola en de koffiezetapparaat aangezet, ruim een uur gewandeld dan heb je trek in koffie. Om rond elf uur was Cor weer terug van de garage en samen nog koffie gedronken. Na de lunch weer naar de boerderij om grote lange balken op te halen. Dit was nog best een heel klusje, vooral het laden op de aanhanger. De langste staken wel 4 mtr. achter de wagen. Maar het ging allemaal goed, we hadden het goed vast gesjord en het is maar 2 km tot aan de Škola. Eenmaal terug alles keurig op geruimd onder de overkapping naast het houthok. De aanhanger even goed schoon gemaakt want die gaat vanavond meteen mee terug naar Ton. Dan is het alweer tegen 4 uur en is het hier donker, tijd om naar binnen te gaan, te douchen en nog wat lijsten controleren van de stalling. Om even voor zes naar Ton, door naar Desna waar we bij Rob en Rina zijn uitgenodigd voor het eten. We worden zoals gewoonlijk hartelijk ontvangen met woorden en een drankje. Gezellig bijpraten en dan aan tafel, waar een Chinees-Indisch gerecht klaar staat. Dit smaakte voortreffelijk en ik kon het niet laten nog een keer op te scheppen. Een kom ijs als toetje, ook dat ging er slik vingerend in. Het geheel werd afgerond met een likeurtje. Maar zoals aan alles, komt ook hier een eind aan en om half elf zijn we opgestapt. Ton in Zlatá afgezet en wij naar de Škola, waar we vrijwel direct ons bed opzochten.
Zaterdag 12 December
Even na 8 uur opgestaan en ontbeten. Kleine aanhanger achter de auto en naar de boerderij. Vandaag ten eerste de laatste werkdag en ook de laatste dag op de boerderij. Hierna moet het voldoende opgeruimd zijn om hem te verkopen. De laatste balken, voornamelijk sparren van het voormalige dak, naar buiten gesleept. Laatste stukken hout waar je niets meer aan heb, op de inmiddels aangestoken vuur geworpen. Het overige aan handelbare stukken gezaagd voor de kachel in de Škola. Cor zagen en ik het netjes in het aanhangertje gestapeld en hier waren we tot aan de lunch mee bezig. Met een wagen vol sloten we hier het weekje boerderij mee af en reden we naar de Škola terug. Tijd om te lunchen, je wordt hongerig van werken en in de buitenlucht zijn. Na de lunch het aanhangertje geleegd en opgeruimd. Gereedschap schoon gemaakt en opgeruimd en dan naar binnen. Onder het genot van een pilsje de laatste lijsten van de stalling door gespit. Toen was het tijd voor een douch en enkele dingen alvast in de tassen opbergen. We hadden met Tom afgesproken om zeven uur in Zlatá bij “Restaurance V Udoli” te zijn voor een hapje te gaan eten. Daar hebben ze heerlijke spies met gegrilde kipstukken, kaas er tussen en met een knapperig korstje er om. Dat met rauwkost, rodekool, witte kool en frites. Om je vingers bij op te eten. Na al dit lekkers nog even met Ton mee, zijn nieuwe saunaruimte bekijken, deze was bijna afgewerkt. Dan nog maar een afzakkertje en tegelijk een kaartje leggen en tot slot nog een half uurtje tv gekeken. Dan op huis aan, de Škola en direct het bed opgezocht, morgen 7 uur opstaan.
Zondag 13 December
En zo geschiede het om 7 uur ging de wekker, direct opgestaan en laatste spullen in de tassen opgeborgen. Ontbeten en voor het laatst afwassen, we laten de boel altijd netjes achter. Auto voor de deur en alles inladen, de laatste controles door het huis en dan rijden. Het is 8.30 uur als we op weg gaan naar Zlatá om de tank vol te gooien. Dan door naar Tanvald, om bij de bakker luxe broodjes te scoren voor onderweg. Dan begint de rit pas, door Liberec, stukje Reuzengebergte en dan Polen door. Als we Polen verlaten is het 10.15, de snelweg op, kilometers aan èèn stuk richting Dresden, vervolgens Leipzig en Hannover. Veel groepjes Reeën langs de autobaan, soms wel 12 stuks. Na Dresden werd het weer ook beter, de zon kwam er soms bij. Ook veel windmolenparken in Duitsland langs de autobaan. Verder richting Dortmund en München het ging voort vaardig. Dan komen de plaatsnamen als, Osnabrück en Amsterdam in beeld. En om precies 16.00 uur passeerde we de Duits/Nederlandse grens. Snel een bericht naar het thuisfront verzonden zo dat Aquilina op de hoogte was. Ook op de Nederlandse wegen was het rustig en konden we goed opschieten. Rond zes uur werd ik weer in de Hugo afgezet en was ik weer thuis.
Einde Tsjechië expeditie december 2015.
