Weekje Tsjechië
Plaatsje Zlatá Olešnice Stanovy
ons onder komen “Škola”
zaterdag 10 december
Om 10 min. voor 7 stond onze taxi Cor, voor de deur in de Hugo. Om even voor 7 uur reden we weg richting Amsterdam en via de Zeeburgertunnel richting Amersfoort. Even voorbij Amersfoort een pitstop voor toilet en koffie en met de koffie in de auto direct door. Na ongeveer 3 uur rijden passeerde we Bad Oeyenhausen waar, we nog steeds door de plaats moesten. De nieuwe randweg is nog steeds niet open. Even voorbij Leipzig hadden we nog een mooie waarneming. 2 Kraanvogels en nog redelijk dicht bij de weg. Na het passeren van de Duits/Poolse grens een klein stukje door polen waar nog steeds geen sneeuw lag. Pas nadat we de Tsjechische grens gepasseerd waren begon je hier en daar wat sneeuw te zien. Via Liberec, Tanvald en Jablonec kwamen we in Zlatá Olešnice aan en even later in Stanovy bij de Škola. Auto uitladen, ons installeren o.a. bedden opmaken en dan een rust moment met een bakkie of een pilsje. s’ Avonds uit eten bij “Restuarance U Medvěda”. Gezellig zitten daar en heerlijk gegeten. Na deze heerlijkheden weer terug naar de Skola waar we bij de warme houtkachel nog wat gedronken hebben. Het was een lange dag met een vermoeiende rit en dan is je bed een heerlijkheid.
11 december
Niet vroeg opgestaan, mede door het sobere weer bleef het lang donker. Maar om een uur of 9 zijn we gaan ontbijten en bespraken we dat we een stukje gaan wandelen. Daar het was gaan regenen besloten we om ons regenpak aan te trekken. Zo gezegd, zo gedaan en zo verlieten wij de Škola en zijn naar beneden gelopen het dal in. Een groot gedeelte loopt een beekje langs de weg mee en ik hoopte op een Waterspreeuw, doch dit werd ijdele hoop. Na zo’n 3 km kwamen we bij een groot huis, soort kasteel, waar ze de laatste hand legde aan de verbouwing. De weg terug langs de zelfde weg, maar gezien het feit dat het meer ging regenen, werd het beeld toch anders. Wel zagen we nog een paar soorten, maar erg druk met vogels was het niet. Eenmaal terug hebben we geluncht en daarna ieder voor zich bezig geweest. Voor de avond was er een afspraak gemaakt om bij Fred en Marjan te komen eten. Dus dat gebeurde dat ook, om een uur of 5 naar Zlatá Olešnice. We werden hartelijk ontvangen en kregen gelijk een drankje aangeboden. Even gezellig bijpraten en dan aan tafel. Een heerlijke mosterdsoep en dan hertengoulash met aardappelpuree. Het dessert was ijs met een koffielikeur. Heerlijk gegeten en vooral gezellig. En die gezelligheid bleef want we zijn gaan keezen. Voor dat we er erg in hadden was de avond om en konden we terug naar de Škola. Bed tijd.
12 december
Bij het opstaan redelijk weer en deze keer wat later dan anders. Ontbijten en plan de campagne gemaakt, we gingen fietsen en wel naar Vysoké. Dat viel bar tegen, ondanks onze electriche ondersteuning. Eenmaal in Vysoké, bij ons Retaurance U Medvěda, een bakkie genomen en toilet bezoek, bij mij is het nog niet zoals het zou moeten wezen. Dat we de terugweg aanvingen begon het hevig te sneeuwen, wat bij het stuk tegen wind behoorlijk koud was. Terug in de Škola droge kleren aan en de warme kachel opgezocht. Na de middag zijn we met Cor een rond rit gaan maken in de omgeving. Eerst naar Zlatá Olešnice waar Cor bij het postkantoor moest zijn. Wij een paar boodschappen gedaan in de super. Dan de omgeving in, langs de huizen van Nico, Ton en Jannette, zodat Aquilina nu ook wist waar die wonen. Na verloop van tijd kwamen we uit bij Restaurace U čápa, of wel de Ooievaar. Daar een kom soep genuttigd met wat drinken. Een pracht uitzicht over de omgeving, vanuit onze plaats waar we zaten. Met nog een kleine omweg weer terug bij de Skola en daar heerlijk bij de houtkachel een wijntje genomen. s’ Avonds weer gegeten bij Restaunce U Medvěda nu met Ton en Jacob erbij, deze waren net aangekomen. Na deze gezellige maaltijd togen we naar de Škola en hebben daar met z’n vijven zitten kaarten. Om 10.30 vonden Ton en Jacob het genoeg en vertrokken naar Zlata en wij naar bed.
13 december
Om even voor negen, bij bewolkt weer opgestaan, met een temperatuur van -5. Tijdens het ontbijt werden de plannen die we gisteren gesmeed doorgenomen en goed gekeurd. Het was n.l. de bedoeling om de achtertuin van dode bloemstengels te ontdoen. Gewapend met kapmes en snoeischaar gingen we voortvarend te werk en alles wat gekapt was werd op een brandstapel gedropt. Dit knapte best op en dat hebben we na de middagpauze afgemaakt. Dan nog wat hout brokken van onder de waranda weg gehaald en op de waranda gestapeld. Dit voor het gemak dat je met slecht weer niet naar buiten hoeft. Toen was het tijd voor een rust moment, Aquilina ging puzzelen en Cor en ik internetten. Nog voor dat we zouden gaan eten hebben we een film bekeken. Dan naar Ton en Jacob, die zouden we ophalen om uit eten te gaan bij “Restaurant U čápa”. Maar daar aangekomen kreeg Aquilina eerst een rondleiding van Ton door zijn huis. Dan op weg naar het Restaurance, een klein 15 minuten rijden. Bij aankomst leek het of de tent gesloten was, het parkeer terrein was leeg, maar gelukkig ze waren open. En eenmaal een plekje, wat niet moeilijk was, werden we vriendelijk bediend en voorzien van eten en drinken. Na dit gezellige samenzijn terug naar Zlatá Olešnice, Ton zijn huis, en daar nog gekaart met een drankje erbij. Tegen 11 uur terug naar de Škola en de film afgekeken. En toen ging het licht uit.
14 december
Opstaan met bewolking en soberheid. Bij het ontbijt kregen we al een berichtje dat Fred en Marjan een bakkie zouden komen halen. Dus gauw alles aan kant en gereed gemaakt. Op tijd klaar dat Ton en Jacob arriveerden en even later ook Fred en Marjan. Beide hadden gebak mee genomen, wat natuurlijk zeer gewaardeerd werd. Gezellig en wat grappen en grollen was de morgen zo weer om en om half een waren alle sporen weer uitgewist. Een eerder plan werd ten uitvoer gebracht, namelijk met de auto naar Harrachov. Het weer was er niet naar om te wandelen en fietsen en we zouden nog wat winkelen. In Harrachov is een winkel waar je goedkoop spijkerbroeken kan kopen. En dat was ook zo, we hadden een winkel gevonden die behalve spijkerbroeken zowat alles verkochten was je maar kan bedenken. Maar ik ging met 2 nieuwe broeken de deur uit en Cor zelfs met 3. Daarna bij “Restaurant U Studny” iets gedronken en gegeten, om de maag wat te vullen. Dan naar de waterval, Mumlavsky Vodopad, om een kijkje te nemen. Auto geparkeerd en een kleine halve kilometer lopen door de sneeuw en beijzelde paden. Maar dan kom je wel bij iets moois, zoals de foto’s laten zien. Even rond gekeken en wat foto’s gemaakt en de terugweg genomen. Terug naar de Škola en daar ons eigen moment genomen. Om zes uur worden we opgehaald door Ton en Jacob om in Vysoké te gaan eten. Even over zes stond de taxi voor de deur en reden we naar Restaurance U Medvěda. Wederom heerlijk gegeten en vooral gezelligheid en dan zijn er zo maar een paar uur om. Terug naar de Škola waar we nog een paar spelletjes kaart gespeeld hebben onder het genot van een drankje. Tegen 11 uur vonden we het genoeg en hebben we de bedden opgezocht.
15 december
Opgestaan met wederom bewolkt weer. Maar na het ontbijt kwam er wat ruimte en zelfs hier en daar wat blauwe lucht. Cor zou ons met de auto naar de rivier beneden in het dal brengen zodat wij van daar een route gaan lopen. Zo gezegd zo gedaan, na de koffie bracht hij ons weg en we zouden een berichtje geven waar en wanneer we e.v.t. opgehaald moesten worden. De route liep langs de rivier, soms gelijk met, dan weer wat hoger dan het water. In de rivier zaten veel stroom versnellingen en op veel plaatsen grote rotsblokken. Een prachtig gezicht dat kolkende water en de grillige bochten.
Een gegeven moment ontdekte ik een nieuw soort vogel n.l. een Waterspreeuw. We konden hem een tijdje volgen, dan weer in en onder water en geregeld even op een steen of tak boven water. Een tweede kwam er bij en samen bleven ze steeds voor ons uit gaan tot het moment dat wij iets meer van het water af gingen. Na zo’n 4 km moeilijk en glad terrein waar je voorzichtig moest lopen, kwamen we in de bewoonde wereld en kon je weer ontspannen lopen.
Maar in Plavy, waar we aankwamen liepen we een afslag voorbij en raakte we te ver van onze route. Bij een voor mij herkenbaar punt en ook voor Cor, heb ik een berichtje verzonden. Met een 20 minuten kwam hij aanrijden en heeft hij ons mee genomen naar de Škola. Hier andere kleren aan getrokken en nog een stuk van de tuin ontdaan van opslag afgesloten met een borrel op het bankje onder de dennenboom. Werk af en opknappen en een rust moment voor andere dingen, puzzelen en internetten. Om half zeven werden we door Fred en Marjan op gehaald en direct door om Ton en Jacob op te halen. Afgesproken was om in Kořenov te gaan eten, waar Fred en Rob ons zouden trakteren op een etentje. Daar zouden ook Rob en Rina ook zich bij ons voegen. Eenmaal aangekomen bij “Restaurance Na Vyhlidce” waren zij al aanwezig. Na een hartelijke begroeting van hun gingen we aan tafel. Gezellig kletsen en bijpraten met heerlijk eten en drinken, wat wens je nog meer. Om tegen 11 uur togen we met z’n alle naar het huis van Rob en Rina voor een afzakkertje te nemen. Na deze lekkernijen en gezelligheid werden we allemaal weer thuis afgezet en konden we ons bed opzoeken.
16 december
Het was nog steeds bewolkt bij het opstaan, doch na het ontbijt kwam er toch wat ruimte in de bewolking. Daarom besloten we een wandeling in de omgeving te maken. Vanuit de Škola direct achterom de berg op en de bosrand gevolgd. Toen kwam de zon er al door zodat je een mooi beeld kreeg van Zlatá Olešnice, want dat lag al in het zonnetje. Veel reeën gespot een bepaald moment 6 tegelijk. Einde van het pad over het weiland, dat kan daar, naar een ander pad met enkele huizen. Daar weer een weiland over gestoken om op de weg uit te komen waar je richting Vysoké kan. We besloten dit niet te doen, dan zouden er nog enkele klimmetjes komen en dat was voor Aquilina niet zo makkelijk. Ze had behoorlijk last van haar longen met deze koude lucht. Dus naar beneden, maar bij de splitsing rechtdoor gelopen. Bij deze splitsing zaten ook een groep Goudvinken, man en vrouw, zo’n 20 stuks. Nooit eerder zoveel Goudvinken bij elkaar gezien. Terug naar huis om even uit te zakken, maar Cor moest nog even naar de boerderij en Aquilina ging mee.
Zij wilde wat kersttakken verzamelen om thuis een kerststuk te maken. Ik bleef thuis voor het verslag te schrijven en rust te houden. Met een uur kwam Aquilina al weer terug met een tas vol takjes. Cor was door gereden naar Zlatá Olešnice om bij Ton te kijken hoever ze waren met het werk. Tegen de avond zijn we weer naar Vysoké gereden met de bedoeling om weer bij U Medvěda te gaan eten. Dit liep even anders, hier was geen plaats voor ons, dan bij de bowling en daar konden we wel terecht. Dat werd dan wel pizza eten, waar we alle drie mee konden leven. Drie verschillende besteld en ook gezamenlijk verorbert. Tijdens het eten konden we gelijk een wedstrijd bowlen bekijken. Eenmaal terug in de Škola hebben we een paar spelletjes keezen gespeeld. Om tegen 11 uur vonden we het genoeg.
17 december
Eindelijk bij het opstaan, de zon en blauwe lucht. Daarom werd besloten om na het ontbijt een grote ronde te gaan lopen in de omgeving. Eerder hadden we het plan om naar Rokytnice te gaan en daar naar boven met de stoeltjeslift en dan terug te lopen. Maar mijn rug liet dat niet toe om weer geforceerd te gaan lopen net als de dagen hiervoor. Vanuit de Škola naar beneden en op de splitsing naar Lhotka, langs een Škola daar, richting Zlatá Olešnice. Even voor deze plaats naar boven een begraafplaats bekeken, die er keurig uitzag. Boven langs blijven lopen en uit komen op de weg waar Ton aan woont. Daar van af de weg in gegaan die we de vorige dag gereden hadden met Fred, doch toch niet goed opgelet want we kwamen niet uit bij hun huis. Dit voornemen was een grote vergissing, we raakten door al die kleine weggetjes gedesoriënteerd. Het plein bij de buurtsuper opgezocht en van daar uit naar de Škola gelopen. Op de terugweg, van boven af, zagen we het huis van Fred en Marjan. Uiteindelijk hadden we 12 km gelopen, bergje op bergje af. Daar aangekomen lekker chocolademelk gewarmd en met slagroom er op gedronken. Hiervan warmde je lekker door, de laatste 3 km was de temperatuur gezakt en het was ook mistig geworden. Dan de boel bij elkaar harken en in tassen proppen, klaar maken voor de terugreis. Veel spullen al in de auto gezet, dat scheelde voor morgen ochtend. Om 7 uur was er afgesproken in Retaurance U Medvěda, dit had Cor s’middags al gereserveerd, om niet weer onze neuzen te stoten. Wederom weer heerlijk gegeten en gezellig gezeten. Terug in de Škola nog een paar potjes Keezen om het af te leren.
18 december
De laatste dag, of wel uurtjes, de wekker stond op 7 uur en toen waren we er ook uit. Even snel een ontbijt en de laatst spullen afwassen en opruimen. Laatste tassen in de auto gedropt en alles afsluiten. Zo vertokken we om 8.15 uur vanaf de Škola en op weg naar Zlatá Olešnice om te tanken. Met volle tank de rit naar Tanvald om bij de bakker lekkere broodjes te halen voor onderweg. En dan de grote rit, eerst naar de Pools/ Duitse grens, waar we koffie haalde. Door Duitsland in en nog een keer of 2 gestopt voor sanitaire voorzieningen en wat drinken. Het reed goed door en we hadden geen files. Net binnen de Nederlandse grens een keer gestopt voor de tank nogmaals te vullen. Dan in een keer door naar Purmerend waar we even voor 18.00 uur in de Hugo aankwamen. alles uitladen en afscheid genomen van Cor. Alle spullen naar binnen en uitzoeken en opruimen.
Weer een Tsjechië reis overwonnen.
