10 dagen Tsjechië
Plaatsje Zlatá Olešnice-Stanovy
Ons onderkomen “Škola”
Zaterdag 8 november
06.00 uur de wekker gezet, het was de bedoeling van Cor om 7 uur te gaan rijden.
Om 7.15 uur vertrokken met Ron, Adriaan, Cor en mij zelf. Met opgaande zon richting Zeeburgertunnel. Buiten Weesp het eerste bakkie koffie gehaald en getankt. Direct door, zo weinig mogelijk tijd verliezen. Lang Amersfoort, Enschede en dan Duitsland in. Een keer een sanitaire stop bij een tankstation en koffie en weer door. Op de weg richting Dresden waren we nog getuige van een aanrijding. Een vrachtwagen raakte op een smal stuk, bij wegwerkzaamheden, met zijn rechter wiel in de berm. Bij het corrigeren daar van, kwam hij te veel naar links en knelde daar een personenauto tegen de vangrail. We zijn gestopt om te kijken of de dame in kwestie hulp nodig had en Cor heeft zijn gegevens achter gelaten. Daarna onze weg vervolgt naar de Poolse grens. Dan een 40 km door polen en dit keer via de pas naar Tsjechië. Hierbij kwamen we langs Jannette haar woning waar we stopten en haar uitnodigde om met ons uiteten te gaan deze avond. Dan is het nog een klein stukje en waren we om 16.45 bij de Škola. Spullen uitgeladen en bedden opgemaakt, dat was het belangrijkste voor deze middag. Dan een toost uitgebracht op de week die gaat komen. Om 18.45 gingen we op weg naar Vysoke, waar we met Jannette hadden afgesproken. Eten in “Restaurace Na Ružku” en dat was weer als vanouds lekker. Met z’n alle naar de Škola en nog een afzakkertje genomen, daarna om 22.30 naar boven onder de wol.
Zondag 9 november
Opgestaan om 7.30 met bewolkt weer en weinig wind. Omdat de andere besloten hadden om uit te slapen, heb ik mij aangekleed, verrekijker gepakt en naar buiten gegaan. Even een uurtje vogelen en dat lukte bijzonder, ik scoorde een paar nieuwe soorten. Na het ontbijt werden de taken verdeeld, 2 man aan de buitenmuur en 2 man aan het kachelhout omzetten. Soms tijden moest je elkaar even de helpende hand toe reiken. Na de middag heeft Ron de beplanting gemaaid en de overige het andere werk voort gezet. Om tegen 3 uur vond ik het genoeg en ben ik gestopt. Lekker douchen en omkleden en relaxed dit verslag bijgewerkt. Nadat we allemaal onze opknapbeurt hadden gehad, hebben we onder het genot van een borrel, een uurtje aan het kaarten geweest. Gezellige bezigheid waarbij je de tegenstanders behoorlijk in de gaten moest houden. Sommige namen het niet zo nauw met de punten telling. Maar met veel humor en lachen brachten we het tot een goed einde. Om 18.30 zijn we wederom bij “Restaurance Na Ružku” wezen eten. En ook nu weer heerlijk gegeten, en een extra pilsje genomen. Eenmaal terug in de Škola hebben we nog even nagepraat en daarna onder de wol.
Maandag 10 november
Vanmorgen rond 8 uur opgestaan, wederom bewolkt en windstil, zacht weer. Een poosje de ramen open gehad en heerlijk uit het raam gehangen en de frisse lucht ingeademd. Om een uur of 9 ontbijt, het viel ons drieën op dat de baas het laatst aan tafel kwam, hij kon slecht zijn bed uit komen. Na het ontbijt werden de taken weer verdeeld. Ik ben eerst nog bezig geweest met het omzetten van het kachelhout, zodat er weer ruimte komt voor nieuwe aanvoer. Dan een paar boodschappen doen in Vysoke, en op de terugweg bij de boerderij vloerdelen opgehaald om te gebruiken tegen de achterwand van de Škola. We hadden een nieuwe bijl gekocht in het dorp en het was de bedoeling dat ik aanmaakhoutjes ging hakken. Tot in de middag ben ik daar mee bezig geweest. Alle dozen die beschikbaar waren heb ik vol gemaakt en toen vond ik het even genoeg. Een paar foto’s gemaakt van de hart werkende mannen en daarna douchen en relaxed in de kamer gezeten. Net dat ik een rondje aan het lopen was kwamen Rob en Rina aan rijden. Deze kwamen even een bakkie doen en meteen afspreken wanneer wij bij hen komen eten. Even gezellig bij praten en toen gingen ze weer. Het eten zouden we gaan doen in Zlatá bij de fabriek, doch deze was dicht. Dus door naar een ander restaurant, “Penzion U Zvonku” waar we in het verleden ook al eens gegeten hadden. Ook hier was het weer voortreffelijk. Na het eten naar de Škola, deze keer was ik de bob. Daar zijn we de verdere avond aan het kaarten geweest. We zijn zelfs door gegaan tot na 11 uur, toen was het genoeg.
Dinsdag 11 november
Onze kleindochter Amber jarig wordt 1 jaar, sms’je verzonden naar haar ouders.
Na het gebruikelijke ontbijt aan het werk, 2 man op de steiger om de staande delen te bevestigen.
De andere latten zagen en schaven, die als afdek latten gebruikt gaan worden.
Hier zijn we de hele morgen en gedeeltelijk de middag mee bezig geweest.
Na de lunch zijn Cor, Ron en Adriaan even wat materiaal gaan halen bij de dichts bij zijn de winkel.
Ik heb mij bezig gehouden, allereerst met het huishoudelijke en daarna het schaafwerk van de latten afgemaakt.
Daarna alle afval stukken hout klein gezaagd en op de veranda gestapeld en toen was het voor mij genoeg.
Douchen en schone kleren aan en rust gehouden in de kamer.
Op het eind van de middag gezamenlijk even een pilsje gedronken voor dat we gingen eten.
Ook deze avond gingen weer eten bij “Restaurance Na Ružku”, dit keer een heerlijke steak.
Eenmaal terug in de Škola hebben we een film gekeken.
Om 22.30 was het bedtijd en heb ik dit verslag nog bijgewerkte.
Woensdag 12 november
Om 7.30 opgestaan en een stukje gelopen om wat vogels te scoren. Ontbijt om een uur of 8 en daarna het houtwerk afmaken aan de buitenmuur achter. Ron en Adriaan gingen na de koffie met hun detectors aan de slag niet ver van de Škola. Cor en ik hebben de laatst lootjes aan de wand verzorgt en om 14.30 was mijn werk klaar en Cor ging de wand nog even in de verf zetten. Na de kwik shower ben ik nog een tijdje gaan wandelen, slechts 1 Sperwer leverde dat op. Om 4 uur was ik weer binnen en heb mezelf op een bockbiertje getrakteerd. Nadat iedereen binnen was en zich had gedocht en omgekleed, zijn we afgereisd naar Desna. Want we zouden eten bij Rob en Rina. Na het hartelijke ontvangst kregen we een rondleiding van Rina met de meest uiteenlopende vertellingen er bij. In de kamer geëindigd, stond ons drankje al klaar en onder het genot hiervan heerlijk bij gekletst. Toen aan tafel begonnen we met een heerlijke kippensoep. Het hoofdgerecht was kapucijners met spekjes en uien. Daar naast een 2 verschillende salade. Het was verrukkelijk en er werd door ons ook behoorlijk geschranst. Een Iris koffie toe en nog wat andere drankjes geproefd. Om 23.00 uur was het tijd om naar de Škola terug te keren, waar we met 25min. ook waren en direct het bed opzochten.
Donderdag 13 november
Om 7.30 wakker, maar ik had geen zin om er uit te gaan. In bed maar even internetten, zo de tijd vol maken tot het ontbijt. Vandaag zouden we gaan shoppen en gaan wandelen. Dus na het ontbijt met de auto naar Turnov, daar de auto geparkeerd en te voet naar een winkel waar de mannen al een tijd naar toe wilden. Hier een heel tijdje rond gekeken en zij hebben de nodige spullen ingekocht. Ik heb bij een drankenhandel een fles “Beckerovka”, Tsjechische kruidenbitter gekocht. Ook nog wat brood gekocht bij een bakker en daarna een eettent opgezocht. Daar even lekker een pizza genuttigd en wat drinken. Dit was in “Restaurant Korunni Princ”. Hier vandaan zijn we naar “Natuurpark Cesky raj” gereden en zijn daar een route gaan lopen. Prachtige rots partijen in de herfst kleuren. Op diverse plaatsen een uitkijkpunt, waar je prachtige vergezichten had. Het werd al schemerig toen we bij de auto terug kwamen. Om ter plaatse wat te eten werd niets dus dan op weg naar de Škola. Spullen uitgeladen en opgeruimd, verkleed en relaxed de avond doorgebracht, o.a. met kaarten.
Vrijdag 14 november
Bij het opstaan kwam de zon er al goed door, het was s’ nachts wel kouder geweest als andere nachten ervoor, nl. 4 gr. Tijdens het ontbijt werd besloten om eerst bij Jannette haar woning de opgang voor de winter ingang te repareren. Daarna zouden we een stukje doorrijden en het bos op zoeken om met detectors naar dingen te zoeken. Materiaal en gereedschap in de auto, detectors en schopjes er bij en gaan. Voor dat we dit varkentje zouden wassen, even bij Nico langs een bakkie gedaan. De reparatie was met 4 man een klein karweitje en niet veel later liepen we te zwaaien met een detector. Ik was de gelukkige die het eerste muntje vond, zogezegd beginners geluk. Aan het eind van de morgen hadden we allemaal wel een paar leuke dingen gevonden. Om even over 1 waren we weer bij de Škola. Een broodje gegeten en daarna heb ik Cor even geholpen met de schoorsteenpijp, deze was zo goed als vol en moest schoon gemaakt worden. Dan ben ik nog een anderhalf uur aan het vogelen geweest, wat toch nog een paar soorten opleverden. Terug gekomen ben ik gaan douchen en aan dit verslag gegaan, gevolgd door een poosje gaan internetten. Voor het eten hadden we met Nico, Rob en Rina afgesproken om 7 uur bij “Restaurance Na Ružku”. Heel gezellig met zo’n grote groep en heerlijk gegeten. Bij terug komst in de Škola, hebben we nog een potje gekaart. En om 22.30 vond ik het welletjes en ben naar boven gegaan.
Zaterdag 15 november
Om 8 uur opgestaan met bewolkt weer en matige wind. Na het ontbijt diverse dingen ondernomen. In een appelboom hebben Ron en Adriaan de dooie takken uitgehaald en op de brandstapel gegooid. Cor en ik zijn ons bezig gaan houden met de afwerking van de kozijnen in de achterwand. Cor op de steiger en ik beneden voor spullen aan te geven. De brandstapel wilde moeilijk fikken en daarom zijn de mannen dieselolie gaan halen om dit proces wat te versnellen. Na de lunch gingen we hier mee verder. Om een uur of drie vond ik het welletjes en ben ik gaan douchen en heb ik mijn rust gehouden in de kamer. Ik moest ook nog dit verslag bijwerken. Om 17.45 op weg naar Zlatá Olešnice om bij Nico een aantal ramen op te halen. Vandaar door naar “Restaurance V Udoli” om te gaan eten. Ron had een maaltijd uit gekozen en dat was goed, daarbij had hij ook nog eens een heerlijke ijs coup als toetje voor ons uitgezocht. Na deze heerlijke maaltijd terug naar de Škola. De rest van de avond met kaarten doorgebracht.
Zondag 16 november
Kwart over zeven was ik er uit, het was weer bewolkt maar wel droog. Na het ontbijt zouden we het dak van de schuur afplakken waar we met veel enthousiasme aan begonnen. Nadat het helemaal schoon geveegd was van bladeren en droog gebrand was het tijd om te gaan branden. Helaas begon het toen zachtjes te regenen, wat al gauw harder begon te worden. Koffietijd ingelast wat natuurlijk een aangename onderbreking is, maar ook hierna werd het niets meer om verder te gaan. Spullen werden weer opgeruimd in de garage, zodat Cor bij de eerst volgende gelegenheid het af kan werken. Ik ben boven de boel gaan stofzuigen en opruimen zodat ik het netjes achter laat. Morgenochtend is daar geen tijd voor. Al op tijd een kwik shower en de rest van de middag relaxed door gebracht. Deze avond wezen eten in Prichovice In “Restaurance U Capa”, met maar liefst 9 personen. Want ook Fred en Marjan waren gearriveerd en gingen mee. Heel gezellig en veel lachen en lol. Maar vanwege het vroeg opstaan morgen hebben we het niet laat gemaakt en waren we om 21.15 weer in de Škola. En lagen we om 22.00 uur in bed.
Maandag 17 november
De wekker hadden we op 6.00 uur gezet, dit was vroeg ten opzichten van de voorgaande dagen. Eenmaal beneden werd mij duidelijk dat het tijdstip van opstaan was bijgesteld naar 7.00 uur. En dat was mij ontgaan, waardoor ook de andere een tikkeltje vroeger naast hun bed stonden dan ze in gedachten hadden. Desalniettemin het ontbijt was zoals altijd, hierna auto inladen, laatste hand leggen aan opruimen en schoonmaken en tegen 8 uur vertrokken we. Eerst langs het tankstation in Zlatá, dan naar de bakker in Tanvald voor heerlijke luxe broodjes en daarna gaat de rit echt beginnen. Door het Reuzengebergte naar Polen, hier ben je zo door en dan Duitsland in. Een aantal keren een sanitaire stop, en een paar keer een kleine file waardoor het even wat rustiger ging. Eerste sms’je verzonden dat we Bad Oeyenhausen door reden, dat betekende nog 300 km. 2de was dat we Nederland in reden en ook dat we Amersfoort passeerde. En de laatste dat we de Zeeburgertunnel door gereden waren was een telefoontje. Om half zeven werd ik voor de deur afgezet en kon ik afscheid nemen van Adriaan, Ron en Cor en bedankte ze voor de fijne dagen. Dit was weer een Tsjechië-expeditie die zeer geslaagd was.
